October 28, Beton7

Την Πέμπτη

28 Οκτωβρίου

Οι Σεμιναρίστες

εορτάζουν στο 

BETON7

Πύδνας 7

Στάση Κεραμεικός κοντά

από τις 6 το απόγευμα

Μίνι Μάθημα για Προθέρμανση

Προβολές/Μουσικές/Συζητήσεις

Είστε Όλες & Όλοι ευπρόσδεκτοι !!!

Ωραίες Ωραιότητες !!

Συγκινητική, θαλπερή, πλούσια σε γνώμες και ανταλλαγή αντιλήψεων, η χθεσινή βραδιά στο Beton7. Γνήσιο τσίπουρο από την Πάρο, κρασάκι διαμάντι, μεζέδες. Προβολή ταινιών Dada, έξοχη φιλοξενία από τη Ράνια και τον Μιχάλη, Charlie Parker στα ηχεία. Διονύσης Καββαθάς, Σωτήρης Μπαχτσετζής, όπως πάντα, για όσους τους ξέρουν, να αναλύουν ζητήματα της σύγχρονης τέχνης, και, κυρίως, ζωής, θέτοντας συνάμα και κάμποσα καυτερά & κοφτερά ερωτήματα. Υψηλής ποιότητας οι πρώτοι μας διδασκόμενοι, άναψαν την συζήτηση, με τις δικές τους παρεμβάσεις. Πάντα τέτοια! Την επόμενη Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου, με host τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, θα δούμε ταινίες, θα αακούσουμε μουσικές, και θα προθερμανθούμε έτσι για την επίσημη έναρξη των Σεμιναρίων!

Beton7/Seminars

Εικονολογίες

[Εικάζοντας Εικαστικώς]

Ύστερα από δεκαετίες πειραματισμών, πάντοτε γόνιμων, ελλοχεύει ο κόρος, το αδιέξοδο, ένας (έστω ένδοξος) εκτροχιασμός. Τόσο στη λογοτεχνία όσο και στα εικαστικά, η επαναφορά στα άλλοτε γνώριμα γίνεται εφαλτήριο προς τα μέλλοντα άγνωστα, ειδεμή το πείραμα, με αλλεπάλληλες επαναλήψεις, αντιγραφές αντιγραφών, ενίοτε ανέξοδες (πήγα να πω: αναίμακτες – δεν θα ήταν και πολύ άστοχο) μιμήσεις παλαιότερα ακραίων και ριζικά ανατρεπτικών χειρονομιών, γίνεται απλούστατα ανιαρό, άσφαιρο, ατελέσφορο: αντί να εκπλήττει τον δέκτη, τον κάνει να πλήττει.

«Ασφαλώς στρέφομαι προς τα πίσω, πηγαίνω προς τα πίσω, αναζητώ επίσης τη διεύρυνση του υπάρχοντος, καθώς το διασπώ προς τα εμπρός. Με αυτόν τον τρόπο τα αρχαία μυθικά περιεχόμενα καθίστανται επίκαιρα» [Joseph Beuys, στο Ρέα Thoenges-Στριγγάρη «Η Επανάσταση Είμαστε Εμείς, Πατάκης, 2010]

Εξετάζουμε και πάλι τον Γιάννη Κουνέλλη και τον Joseph Beuys [Γιόζεφ Μπόις] – και την σημαντικότατη προσφορά τους. Όλο και πιο πολύ εντείνονται οι συζητήσεις που τείνουν να αναγάγουν τον Κουνέλλη στον πιο βαθύ/βαρύ εν ζωή δημιουργό, και τον Μπόις σε αυτόν που άλλαξε άρδην το πώς δεξιωνόμαστε το έργο τέχνης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά (με έναν τρόπο τόσο καταλυτικό ώστε μονάχα με αυτόν του Γκι Ντεμπόρ μπορεί, ενδεχομένως, να συγκριθεί). Τόσο ο Κουνέλλης όσο και ο Μπόις επανεξετάζουν το σύμβολο, την τραγωδία, αποφεύγουν τον εντυπωσιασμό και καταπιάνονται, καθένας ακολουθώντας τη δική του μέθοδο και έμπνευση, με την αποκατάσταση των σχέσεών μας με το αρχέγονο που εμμένει στο σήμερα. Μπορείς να πεις ότι αμφότεροι, ίσως ο Μπόις πιο έντονα, και άλλωστε ρητά (με το έργο/δράση «Η Σιωπή του Ντισάν είναι Υπερεκτιμημένη») ιερουργούν αποκρινόμενοι στα όσα πέτυχε ο Μαρσέλ Ντισάν στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.

«Να είσαι στην Ευρώπη ποπ αρτ, πάντως, είναι γελοίο πράγμα. Όταν έχεις γεννηθεί εδώ, στην Ελλάδα, είναι δύο φορές γελοίο» [Γιάννης Κουνέλλης, στο Κατερίνα Ζαχαροπούλου, «Για τα πράγματα που λείπουν», Άγρα, 2009]

The Seminars/480

ALL IN ALL      

Διάρκεια Σεμιναρίων:  3 Θεματικοί κύκλοι – 21 συνεδρίες  

Κάθε Πέμπτη, 18:00-20:00  

 Χώρος: ΒΕΤΟΝ7, 

Πύδνας 7, Βοτανικός (στάση μετρό ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ), 

www.beton7.com      

Εισηγητές-Ομιλητές 

1.Διονύσης Καββαθάς (Επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής των  Μέσων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο)
2. Σωτήρης Μπαχτσετζής (Εντεταλμένος Λέκτωρ Ιστορίας της Μοντέρνας και  Σύγχρονης Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,  Επιμελητής Τέχνης)
3. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Ποιητής – Συγγραφέας)     

1ος θεματικός κύκλος: Θεσμοί Θεατές Θεωρίες (Μπαχτσετζής)
2ος θεματικός κύκλος: Τέχνη Τεχνική Τυχαιότητα (Καββαθάς)
3ος θεματικός κύκλος: Πόλη Περιπέτεια Περιπλάνηση Ποίηση (Μπαμπασάκης)  

ΒΕΤΟΝ7  Πληροφορίες – Εγγραφές: 2107512625   

Kavvathas/ The Seminars

 

 

2^ος κύκλος: Τέχνη Τεχνική Τυχαιότητα

[Συντονιστής: Διονύσης Καββαθάς]

Η ερμηνευτική προσέγγιση και η κατανόηση του αντικειμένου της τέχνης προσκρούει ανέκαθεν σε μια αντίσταση που αναγκάζει τη σκέψη να αναδιπλωθεί και να αναρωτηθεί για το ρόλο που παίζουν τα κάθε λογής Μέσα (media) στην αναζήτηση και αποκάλυψη του νοήματος της τέχνης. Στην πραγματικότητα η ερμηνεία δεν φωτίζει απλώς κάποιο πρωταρχικό υλικό αλλά οικειοποιείται και καθυποτάσσει μιαν άλλη άλλη υφιστάμενη ερμηνεία, την οποία επιχειρεί να αντιστρέψει ή ακόμη και να συντρίψει.

Στις συναντήσεις μας θα ασχοληθούμε με πτυχές της μοντέρνας σκέψης που αναδεικνύουν το πολεμικό καθεστώς στη σχέση σκέψης και τέχνης, εστιάζοντας σε τεχνικές ανάγνωσης και γραφής που καθόρισαν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε όταν ερχόμαστε σε επαφή με τα ενίοτε παράξενα και αμφίσημα αντικείμενα της μοντέρνας τέχνης.

Θα συζητήσουμε τις τομές και τα πλήγματα που προξένησε η σκέψη των Νίτσε, Φρόυντ και Χάιντεγκερ στο ερμηνευτικό ναρκισσιστικό καθεστώς του δυτικού πολιτισμού.

Επίσης, θα συζητήσουμε τις θέσεις σημαντικών στοχαστών του 20ού αιώνα που εστιάζουν στην καθοριστική σημασία της επιστήμης και της τεχνολογίας στη διαμόρφωση του συστήματος της τέχνης: Μπένγιαμιν –Μακ Λούαν – Φλούσερ –Κίτλερ.

Τέλος, θα αναρωτηθούμε για τις πιθανές στρατηγικές διαμόρφωσης νέων μοντέλων σκέψης και ζωής ενός του βιο-πολιτικού συμπλέγματος.

October 14/ Beton7/ Seminars

 

 

1^ος κύκλος: Θεσμοί Θεατές Θεωρίες

[Συντονιστής: Σωτήρης Μπαχτσετζής]

1.- Curating: Η επιμελητική δράση μεταξύ θεωρίας και πρακτικής - Οι πολιτικές της έκθεσης σύγχρονης τέχνης: θεσμός, ιεροτελεστία και θέαμα

2.- Η τέχνη της συλλογής: Εμπειρίες και πρακτικές σύγχρονης συλλεκτικής δραστηριότητας – Ο θεατής μες στην εικόνα: η τέχνη εγκατάστασης

3.- Η εμπειρία εκτός: Παγκοσμιοποίηση και διακίνηση καλλιτεχνών και τέχνης - Η λιβιδική οικονομία του εμπορίου τέχνης: οικονομία μέσω της τέχνης ή οικονομία αντί τέχνης;

4.- Το επικοινωνιακό καθεστώς της σύγχρονης τέχνης: μόδα, «υψηλή» και «χαμηλού επιπέδου» τέχνη, το μεταμοντέρνο

5.- Η τέχνη και το πολιτικό: Κατάσταση εξαίρεσης, η εύθυμη κοινωνία ή η κοινωνία της συναίνεσης. Κοινωνικές μεταλλάξεις μετά από την «κοινωνία του θεάματος»

6.- Αλλαγή φύλου: πόσο «έμφυλη» είναι η σύγχρονη τέχνη; Καλλιτεχνική πρακτική και η πολιτική της ταυτότητας

7.- Το τέλος του κριτικού λόγου; Αδιέξοδα και μεταλλάξεις της τεχνοκριτικής σήμερα

The Seminars / Info

ALL IN ALL      

Διάρκεια Σεμιναρίων:  3 Θεματικοί κύκλοι – 21 συνεδρίες  

Κάθε Πέμπτη, 18:00-20:00  

Χώρος: ΒΕΤΟΝ7, 

Πύδνας 7, Βοτανικός (στάση μετρό ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ), 

www.beton7.com      

Εισηγητές-Ομιλητές 

1.Διονύσης Καββαθάς (Επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής των  Μέσων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο)
2. Σωτήρης Μπαχτσετζής (Εντεταλμένος Λέκτωρ Ιστορίας της Μοντέρνας και  Σύγχρονης Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,  Επιμελητής Τέχνης)
3. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Ποιητής – Συγγραφέας)      

1ος θεματικός κύκλος: Θεσμοί Θεατές Θεωρίες (Μπαχτσετζής)
2ος θεματικός κύκλος: Τέχνη Τεχνική Τυχαιότητα (Καββαθάς)
3ος θεματικός κύκλος: Πόλη Περιπέτεια Περιπλάνηση Ποίηση (Μπαμπασάκης)   

ΒΕΤΟΝ7  Πληροφορίες – Εγγραφές: 2107512625   

Soon, in Beton7: THE SEMINARS

Η προτεινόμενη σειρά εικοσιενός μαθημάτων 

οργανωμένωνσε τρεις θεματικούς κύκλους 

συμπεριλαμβάνει σειρά παρουσιάσεων και αναλύσεων 

επίκαιρων θεμάτων σύγχρονης τέχνης 

σε σχέση με καίρια ερωτήματα, 

με κριτικές εμβαθύνσεις 

στις εκάστοτε ιστορικές συνιστώσες τους 

αλλά και με θεωρητικές και μεθοδολογικές αναφορές 

διατομεακού τύπου 

στην ιστορία της τέχνης, 

την αισθητική, την θεωρία των μέσων, 

την πολιτική φιλοσοφία 

και συναφή γνωστικά πεδία.

SOON

Η σύγχρονη τέχνη 

προϋποθέτει ως όρο ύπαρξης της 

ένα πολύπλοκο σύστημα θεσμών 

(π.χ. μουσεία σύγχρονης τέχνης, επιμελητές, γκαλερί, αγορά τέχνης, εκπαίδευση) 

του οποίου η κατανόηση 

αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς 

στην προσπάθεια ερμηνείας 

του σύγχρονου κόσμου.

OCTOBER 14

Μια μεγάλη πρωτοτυπία 

που αποφασίστηκε 

από τους τρεις διδάσκοντες συντονιστές 

των σεμιναρίων 

είναι να διδάσκουν εναλλάξ και όχι κατά σειράν, 

κάτι που θα καταστήσει πολύ πιο ενδιαφέρουσα 

και με στοιχεία σασπένς 

την παρακολούθηση. Άλλωστε, 

έμπειροι καθώς είναι, 

σε συλλογικές δράσεις, 

θα προσφέρουν πάντα 

και μία θεατρική χροιά 

στη διδασκαλία.

Beat Hotel

Ένας θρύλος: 

το Beat Hotel 

και η ιστορία της Beat Generation στο Παρίσι. 

Πώς ένα άθλιο φτωχικό πανδοχείο γίνεται το κέντρο πειραματικών αναζητήσεων, 

ο τόπος όπου επινοήθηκαν μέθοδοι 

όπως τα cut-up και τα fold-in, 

και όπου γράφτηκαν ή/και ολοκληρώθηκαν 

μείζονα έργα της αντισυμβατικής τέχνης. 

Κι ακόμα, πώς το εν λόγω πανδοχείο 

έγινε ταινία 

και πολυσέλιδο συναρπαστικό βιβλίο.

Μπαμπασάκης

Modern Art & Modern Thought

Στις συναντήσεις μας θα ασχοληθούμε με πτυχές 

της μοντέρνας σκέψης 

που αναδεικνύουν το πολεμικό καθεστώς 

στη σχέση σκέψης και τέχνης, 

εστιάζοντας σε τεχνικές ανάγνωσης και γραφής 

που καθόρισαν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε 

όταν ερχόμαστε σε επαφή 

με τα ενίοτε παράξενα και αμφίσημα 

αντικείμενα της μοντέρνας τέχνης.

Διονύσης Καββαθάς 

Beton7/Seminars

Τα κριτήρια ομορφιάς διαφέρουν σε σχέση με το παρελθόν και μας παραπέμπουν 

σε συγκεκριμένους τρόπους ζωής μας. 

Υπό αυτή την έννοια 

η κατανόηση της σύγχρονης τέχνης 

μπορεί να οριστεί και ως 

ιδιάζουσα μέθοδος αυτογνωσίας.

Σωτήρης Μπαχτσετζής

Beton7/Seminars/Coming Soon

The Theory of Art

The Art of Theory

Soon, in Beton7

Η πόλη ως έργο τέχνης, ως παιγνιότοπος, ως Μούσα. 

Οι Ιστορικές Πρωτοπορίες 

[Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός] 

και οι Πρωτοπορίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο 

[Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί]

the seminars/ www.beton7.com

BETON 7 - ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

www.beton7.com

Σεμινάρια/Συναντήσεις/Συνδημιουργίες

Στην εισαγωγή του βιβλίου Ιστορία της Τέχνης, ένα από τα λίγα bestseller με ανάλογο τίτλο, ο Ernst Gombrich, επιφανής ιστορικός της τέχνης του 20^ου αιώνα, κάνει μνεία σε δύο τρόπους αναφοράς σ’ αυτό που ονομάζουμε και θεσμοθετούμε ως τέχνη: η Τέχνη (με κεφαλαίο Τ) και η τέχνη (με μικρό τ). Ο Gombrich γράφει ότι θα αναφερθεί όχι στην «Ιστορία της Τέχνης», αλλά σε «μια» ιστορία περί τέχνης. Αυτή η λεπτή διαφοροποίηση είναι ενδεικτική για τα συναισθήματα που γεννά η τέχνη στους παρατηρητές της, είτε ως απλούς θεατές, είτε ως ειδικούς. Η τέχνη αποτελεί ένα σχεδόν μυθικό σημείο αναφοράς, η τέχνη τρομάζει, δημιουργεί συναισθήματα ματαίωσης ενώ ταυτόχρονα προκαλεί, γοητεύει, αποθεώνεται, ζητά ερμηνεία,  και δημιουργεί δίκτυα επικοινωνίας, εφόσον αποτελεί σημαντικό μέρος της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ιδιαίτερα στην περίπτωση της σύγχρονης τέχνης, η αναφορά στην αισθητική εμπειρία καθίσταται πολύπλοκη. Καθώς ο όρος δεν χαρακτηρίζει απλώς την τέχνη που παράγεται στην εποχή μας, αλλά όπως αναφέρει ο ιστορικός της τέχνης Boris Groys, ορίζει ένα είδος τέχνης που δεν έχει τα ίδια δομικά χαρακτηριστικά με την κλασική τέχνη, ούτε μπορεί να ταυτιστεί με τη μοντέρνα τέχνη –δηλαδή την τέχνη της προπολεμικής περιόδου– η ανάγκη κατανόησης των κανόνων της, του ρόλου που διαδραματίζει στην κοινωνία καθώς και της διασύνδεσης της με τη σύγχρονη ζωή αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για τον καθένα.

Η σύγχρονη τέχνη προϋποθέτει ως όρο ύπαρξης της ένα πολύπλοκο σύστημα θεσμών (π.χ. μουσεία σύγχρονης τέχνης, επιμελητές, γκαλερί, αγορά τέχνης, εκπαίδευση) του οποίου η κατανόηση αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς στην προσπάθεια ερμηνείας του σύγχρονου κόσμου. Ταυτόχρονα στο καθεστώς της σύγχρονης τέχνης, τουλάχιστον από τον Marcel Duchamp και μετά, κάθε αντικείμενο ή εικόνα που διαδίδεται από μέσα επικοινωνίας, και υπό αυτή την έννοια εκτίθεται, δύναται να αναγνωριστεί ως έργο τέχνης. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα μέσα επικοινωνίας λειτουργούν ως μηχανισμοί νοηματοδότησης όχι μόνο της τέχνης αλλά του συνολικού κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση των αναφορών μας περί γούστου και των δόκιμων αισθητικών ιδεολογιών. Στην μετά τον Guy Debord εποχή που ορίζεται ως κοινωνία του θεάματος το επικοινωνιακό και αναστοχαστικό καθεστώς της σύγχρονης τέχνης εν μέσω της γενικότερης αισθητικοποίησης της κατανάλωσης καθορίζει εκ νέου τα αισθητικά κριτήρια. Τα κριτήρια ομορφιάς διαφέρουν σε σχέση με το παρελθόν και μας παραπέμπουν σε συγκεκριμένους τρόπους ζωής μας. Υπό αυτή την έννοια η κατανόηση της σύγχρονης τέχνης μπορεί να οριστεί και ως ιδιάζουσα μέθοδος αυτογνωσίας.

*   *   *

Η προτεινόμενη σειρά εικοσιενός μαθημάτων οργανωμένων σε τρεις θεματικούς κύκλους συμπεριλαμβάνει σειρά παρουσιάσεων και αναλύσεων επίκαιρων θεμάτων σύγχρονης τέχνης σε σχέση με καίρια ερωτήματα, με κριτικές εμβαθύνσεις στις εκάστοτε ιστορικές συνιστώσες τους αλλά και με θεωρητικές και μεθοδολογικές αναφορές διατομεακού τύπου στην ιστορία της τέχνης, την αισθητική, την θεωρία των μέσων, την πολιτική φιλοσοφία και συναφή γνωστικά πεδία. Τα μαθήματα είναι οργανωμένα σε θεματικούς κύκλους διαλέξεων και σεμιναρίων που παραδίδονται από επιστήμονες και θεωρητικούς, καθώς και από προσκεκλημένους ειδήμονες και καλλιτέχνες. Τα μαθήματα απευθύνονται τόσο σε ένα ευρύτερο κοινό όσο και σε επαγγελματίες ανάλογων ενδιαφερόντων, καθώς και σε σπουδαστές και φοιτητές, οι οποίοι θέλουν να προετοιμαστούν ή να εμβαθύνουν σε συγκεκριμένες θεματικές.

Στόχος των μαθημάτων είναι να εξεταστούν ορθοί τρόποι κατανόησης του φαινομένου «σύγχρονη τέχνη» θέτοντας με την απαραίτητα επιβαλλόμενη κριτική απόσταση ερωτήματα για το πόσο αυτές οι υψηλές προσδοκίες του σύγχρονου ανθρώπου στο φαινόμενο Τέχνη (με κεφαλαίο Τ) συνδράμουν ή τελικά περιορίζουν την κατανόηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και συνεπώς την αισθητική απόλαυση σήμερα. Ο κύκλος μαθημάτων προσφέρει ταυτόχρονα ειδικευμένες πληροφορίες και επιστημονικές τοποθετήσεις δημιουργώντας για τους συμμετέχοντες το γνωστικό πλαίσιο προετοιμασίας για την ενεργό εμπλοκή τους σε πρακτικό επίπεδο με το ευρύτερο πεδίο της σύγχρονης τέχνης.

Ο χώρος, το Beton7, προσφέρει ένα ιδεώδες περιβάλλον απόλαυσης/εξέτασης έργων τέχνης, διεξαγωγής συζητήσεων περί την τέχνη, καθώς και συνδημιουργίας έργων τέχνης. Όντας κέντρο Τέχνης & Πολιτισμού, το Beton7 διαθέτει σύνολη την υλικοτεχνική υποδομή (ασύρματο internet, μεγάφωνα, ηχεία, ραδιόφωνο, οθόνες, ακουστικά, κτλ) με την οποία ευκολύνεται και γίνεται συναρπαστική η σχέση διδασκόντων διδασκομένων. Οι διδασκόμενοι θα παροτρύονται θελκτικά και δεκλεαστικά να συμμετάσχουν ενεργά στα σεμινάρια καθώς και, ανά ομάδες των τριών ή τεσσάρων, να συνδημιουργήσουν έργα τέχνης, κείμενα, εικόνες, κτλ, εμπνεόμενοι από τα όσα λένε και παρουσιάζουν οι διδάσκοντες: έτσι, η σχέση πομππού δέκτη θα γίνει αμφίδρομη, και ο θεατής θα γίνει και δημιουργός.

            Μια μεγάλη πρωτοτυπία που αποφασίστηκε από τους τρεις διδάσκοντες συντονιστές των σεμιναρίων είναι να διδάσκουν εναλλάξ και όχι κατά σειράν, κάτι που θα καταστήσει πολύ πιο ενδιαφέρουσα και με στοιχεία σασπένς την παρακολούθηση. Άλλωστε, έμπειροι καθώς είναι, σε συλλογικές δράσεις, θα προσφέρουν πάντα και μία θεατρική χροιά στη διδασκαλία.

*   *   *

Εισηγητές-Ομιλητές

1. Διονύσης Καββαθάς (Επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής των Μέσων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο)

2. Σωτήρης Μπαχτσετζής (Εντεταλμένος Λέκτωρ Ιστορίας της Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Επιμελητής Τέχνης)

3. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Ποιητής – Συγγραφέας)

1^ος θεματικός κύκλος: Θεσμοί Θεατές Θεωρίες (Μπαχτσετζής)

2^ος θεματικός κύκλος: Τέχνη Τεχνική Τυχαιότητα  (Καββαθάς)

3^ος θεματικός κύκλος: Πόλη Περιπέτεια Περιπλάνηση Ποίηση (Μπαμπασάκης)

1^ος κύκλος: Θεσμοί Θεατές Θεωρίες

[Συντονιστής: Σωτήρης Μπαχτσετζής]

1.- Curating: Η επιμελητική δράση μεταξύ θεωρίας και πρακτικής - Οι πολιτικές της έκθεσης σύγχρονης τέχνης: θεσμός, ιεροτελεστία και θέαμα

2.- Η τέχνη της συλλογής: Εμπειρίες και πρακτικές σύγχρονης συλλεκτικής δραστηριότητας – Ο θεατής μες στην εικόνα: η τέχνη εγκατάστασης

3.- Η εμπειρία εκτός: Παγκοσμιοποίηση και διακίνηση καλλιτεχνών και τέχνης - Η λιβιδική οικονομία του εμπορίου τέχνης: οικονομία μέσω της τέχνης ή οικονομία αντί τέχνης;

4.- Το επικοινωνιακό καθεστώς της σύγχρονης τέχνης: μόδα, «υψηλή» και «χαμηλού επιπέδου» τέχνη, το μεταμοντέρνο

5.- Η τέχνη και το πολιτικό: Κατάσταση εξαίρεσης, η εύθυμη κοινωνία ή η κοινωνία της συναίνεσης. Κοινωνικές μεταλλάξεις μετά από την «κοινωνία του θεάματος»

6.- Αλλαγή φύλου: πόσο «έμφυλη» είναι η σύγχρονη τέχνη; Καλλιτεχνική πρακτική και η πολιτική της ταυτότητας

7.- Το τέλος του κριτικού λόγου; Αδιέξοδα και μεταλλάξεις της τεχνοκριτικής σήμερα

2^ος κύκλος: Τέχνη Τεχνική Τυχαιότητα

[Συντονιστής: Διονύσης Καββαθάς]

Η ερμηνευτική προσέγγιση και η κατανόηση του αντικειμένου της τέχνης προσκρούει ανέκαθεν σε μια αντίσταση που αναγκάζει τη σκέψη να αναδιπλωθεί και να αναρωτηθεί για το ρόλο που παίζουν τα κάθε λογής Μέσα (media) στην αναζήτηση και αποκάλυψη του νοήματος της τέχνης. Στην πραγματικότητα η ερμηνεία δεν φωτίζει απλώς κάποιο πρωταρχικό υλικό αλλά οικειοποιείται και καθυποτάσσει μιαν άλλη άλλη υφιστάμενη ερμηνεία, την οποία επιχειρεί να αντιστρέψει ή ακόμη και να συντρίψει.

Στις συναντήσεις μας θα ασχοληθούμε με πτυχές της μοντέρνας σκέψης που αναδεικνύουν το πολεμικό καθεστώς στη σχέση σκέψης και τέχνης, εστιάζοντας σε τεχνικές ανάγνωσης και γραφής που καθόρισαν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε όταν ερχόμαστε σε επαφή με τα ενίοτε παράξενα και αμφίσημα αντικείμενα της μοντέρνας τέχνης.

Θα συζητήσουμε τις τομές και τα πλήγματα που προξένησε η σκέψη των Νίτσε, Φρόυντ και Χάιντεγκερ στο ερμηνευτικό ναρκισσιστικό καθεστώς του δυτικού πολιτισμού.

Επίσης, θα συζητήσουμε τις θέσεις σημαντικών στοχαστών του 20ού αιώνα που εστιάζουν στην καθοριστική σημασία της επιστήμης και της τεχνολογίας στη διαμόρφωση του συστήματος της τέχνης: Μπένγιαμιν –Μακ Λούαν – Φλούσερ –Κίτλερ.

Τέλος, θα αναρωτηθούμε για τις πιθανές στρατηγικές διαμόρφωσης νέων μοντέλων σκέψης και ζωής ενός του βιο-πολιτικού συμπλέγματος.

3^ος κύκλος: Πόλη Περιπέτεια Περιπλάνηση Ποίηση

[Συντονιστής: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης]

[Αρχιτεκτονικό Studio 112, Ελεάννα Μαρτίνου, Indivisual Project,  Πάνος Χαραλάμπους, Γιώργος Χαρβαλιάς, κ.ά.]

1^η Ενότητα:  Η πόλη ως έργο τέχνης, ως παιγνιότοπος, ως Μούσα. Οι Ιστορικές Πρωτοπορίες [Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός] και οι Πρωτοπορίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο [Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί]

Δεύτερη Ενότητα: Ένας θρύλος: το Beat Hotel και η ιστορία της Beat Generation στο Παρίσι. Πώς ένα άθλιο φτωχικό πανδοχείο γίνεται το κέντρο πειραματικών αναζητήσεων, ο τόπος όπου επινοήθηκαν μέθοδοι όπως τα cut-up και τα fold-in, και όπου γράφτηκαν ή/και ολοκληρώθηκαν μείζονα έργα της αντισυμβατικής τέχνης. Κι ακόμα, πώς το εν λόγω πανδοχείο έγινε ταινία και πολυσέλιδο συναρπαστικό βιβλίο.

Τρίτη Ενότητα: Ποιος είναι ο Ήχος της Πόλης, και πώς η Ζωγραφική και η Μουσική άδραξαν τους ρυθμούς της πόλης. Η περίπτωση της Pop Art και του Rock ’n’ Roll. 

Τελευταία Ενότητα: Απολογισμός & Απόπειρα Σύνθεσης Συλλογικού Έργου, εμπνευσμένου από τις 3 Ενότητες.

[Θα προβληθούν αποσπάσματα από ταινίες του Man Ray, του Hans Richter και του Guy Debord, και θα παρουσιαστούν ηχητικά ντοκουμέντα των Κινημάτων της Πρωτοπορίας].